Ondertussen zijn we verder naar het noorden afgereisd en zijn via Puerto Madryn in Puerto Pirámides terechtgekomen. Omdat we de afgelopen tijd veel indrukken hebben opgedaan en veel hebben ondernomen, nemen we wat tijd om alles een beetje te laten bezinken. We hebben de tent opgezet in de duinen van waaruit we zo het strand op kunnen lopen. Korte broek en de slippertjes aan en lekker genieten!

Puerto Pirámides leeft van de toeristen die in grote aantallen komen als de walvissen te zien zijn. Het is goed te merken dat er momenteel geen walvissen in de directe omgeving zijn want het dorp is min of meer uitgestorven. Waar onze tent staat, staan in het hoogseizoen zo'n 5 tenten te zien aan het aantal aansluitingen.

De eerste avond worden we getrakteerd op een prachtige zonsondergang, helaas kwam het gezegde ‘avondrood brengt water in de sloot' uit. 's Nachts komt de regen met bakken uit de lucht gepaard met onweer en harde windstoten. 's Ochtends is het gelukkig weer droog maar de tent is vreselijk vies geworden, wat natuurlijk te verwachten was met het duinzand.

Op 5 km lopen blijkt zich een zeeleeuwenkolonie te bevinden, een mooie dagbesteding. Er zitten inderdaad genoeg vrouwtjes zeeleeuwen met hun jonkies, mannetjes zijn de grote afwezige. We zijn er misschien net een kwartiertje als we worden aangesproken door Marta en Morritz, een Spaans/Duits stel. Ze nodigen ons uit om samen met hun het schiereiland rond te rijden. Ze hebben een auto gehuurd in Puerto Madryn en vinden het gezellig als we met ze mee gaan. Nou daar hoeven we natuurlijk niet over na te denken, het lijkt ons erg leuk. We hadden van tevoren niet de illusie meer van het schiereiland te zien dan de directe omgeving van Puerto Pirámides aangezien er geen openbaar vervoer is en de afstanden behoorlijk groot zijn. Het klikt meteen, we hebben veel om over te kletsen.

Onderweg is het goed te merken dat het de afgelopen nacht flink geregend heeft, door de klei ondergrond van de weg is het op plaatsen erg glad. Het valt niet mee om te rijden, de auto glijdt vaak weg, hoe verder we komen hoe erger het wordt. Soms komt de auto bijna dwars op de weg te staan. Morritz twijfelt zelfs of we niet beter kunnen omkeren, we moeten immers ook nog terug. Het landschap onderweg is saai, constant hetzelfde vlakke land met wat struikjes. Alleen de kust is interessant door de dieren die er leven. We stoppen kort om wat pinguïns te bekijken en gaan dan snel verder want ons doel is het zien van zeeolifanten. Als we op de plek aankomen waar de zeeolifanten zouden moeten zitten, begint het langzaam steeds harder te regenen. Toch gaan we snel even de auto uit om de zeeolifanten te aanschouwen. We hebben pech, er zijn alleen vrouwtjes, deze zijn lang niet zo interessant om te zien omdat zij geen ‘gezwel' op hun kop hebben. Ook moeten we op grote afstand van de beesten blijven, het pad is afgezet vanwege aardverschuivingen. Tot overmaat van ramp begint het nu te stortregenen. We rennen naar de auto en besluiten om terug naar Puerto Pirámides te rijden. Het risico dat we vast komen te zitten met de auto wordt steeds groter. Na overleg met een ranger pakken we een andere route terug, de kustroute zou beter begaanbaar zijn. We rijden met twee auto's achter elkaar aan zodat we elkaar hulp kunnen bieden, mocht dit nodig zijn. Het is een heel avontuur, het lijkt wel rally rijden. Gelukkig komen beide auto's zonder problemen terug in Puerto Pirámides, we zijn zelfs even gestopt om elkaar te feliciteren!

's Ochtends vertrokken met een witte auto en aan het einde van de dag was er geen wit stukje meer te vinden. Aangezien er in Puerto Pirámides een watertekort is, kan je de auto ook niet door de wasstraat rijden. Het autoverhuurbedrijf zal er blij mee geweest zijn.

Met een drankje in een plaatselijk barretje hebben we de dag nog eens doorgenomen. We hebben een heerlijke dag gehad en geweldige mensen ontmoet ondanks dat we weinig wild gezien hebben. 's Avonds opnieuw een rode zonsondergang maar 's nachts is het gelukkig droog gebleven.

De volgende dag gaan we opnieuw naar de zeeleeuwenkolonie want daar waren we nog niet uitgekeken. Wat is digitale fotografie een fantastische uitvinding, we blijven maar foto's maken. We hebben het er nog wel eens over hoe het was tijdens onze wereldreis met onze analoge camera. We hebben nu al veel meer gefotografeerd dan toen in 16 maanden tijd!

Vanuit Puerto Madryn reizen we door naar Buenos Aires, een bustrip van 17,5 uur. Aangezien dit toch wel een erg lange rit is, boeken we ‘cama' plaatsen. Dit betekent dat we bijna helemaal horizontaal kunnen liggen en dus lekker kunnen slapen. Het is nog luxer dan een vliegtuigstoel. De bus vertrekt om 19.30 uur en de eerste uurtjes vliegen voorbij. Er is een steward aan boord die ervoor zorgt dat er films te zien zijn. We verbazen ons echter telkens weer over de keuze van de films. De films bevatten altijd veel geweld en weinig inhoud, vreemd om dit soort films te draaien voor een mixed gezelschap.

Het diner wordt om 21.00 uur geserveerd, een lap vlees met aardappelpuree, wat zoetigheden en rode wijn! Na het eten zetten we de stoelen in de luie stand en sluiten onze ogen om ze pas weer te openen wanneer het ontbijt wordt rondgebracht. Om de passagiers te vermaken wordt er vervolgens een potje bingo gespeeld, een volle kaart levert een fles wijn op. Helaas niets gewonnen!

We zien nu voor het eerst grote kuddes runderen in de open vlaktes. We vroegen ons al af waar al het vlees vandaan komt. Argentinië staat bekend om zijn vlees maar wij hebben tot op heden hoofdzakelijk schapen gezien.

Na een vroege lunch in de bus worden we rond 13.00 uur op het busstation van Buenos Aires afgezet. Het is lang geleden dat we in een grote stad zijn geweest, weer even wennen.