Argentinië is vele malen groter dan Nederland, dit betekent dat als we ergens naar toe willen we een lange busreis moeten maken. We verlaten het uiterst zuidelijke puntje van het land, Tierra del Fuego en reizen door Chili naar de provincie Santa Cruz. Chili en Argentinië zijn in het zuiden van Patagonië met elkaar verweven. Het zuidelijkste puntje is van Argentinië maar om naar het noorden af te reizen over land moet je door Chili. In Rio Grande hebben we bustickets gekocht die ons ineens naar Puerto Deseado brengen. Hiervoor moeten we twee keer overstappen en moeten we bij de eerste overstap 5 uur wachten maar dat is beter dan een nacht doorbrengen in een plaats waar niets te doen is. Daarbij sparen we een nacht in een hostel uit door in de bus te slapen.

Ruim voordat de bus vertrekt, moeten we ons melden bij de busmaatschappij. Hier krijgen we alle drie de tickets en moeten we onze paspoorten afgeven. Niet ideaal natuurlijk, we geven onze documenten eigenlijk liever niet af maar het kan niet anders. Gelukkig krijgen we ze voor vertrek al weer terug. De exit stempel van Argentinië staat al in ons paspoort, als puntje bij paaltje komt, zijn we nu illegaal in het land. We moeten nog ruim een uur rijden voordat we daadwerkelijk bij de grens zijn. Tussen de Argentijnse en Chileense grens is een groot stuk niemandsland, net als toen we de grens naar Bariloche overstaken, rijden we weer kilometers door een kaal stuk land dat waarschijnlijk aan niemand toebehoort. Aan de Argentijnse grens zijn we zo klaar. Chili binnenkomen kost iets meer tijd. Chili heeft een streng beleid wat betreft de invoer van vlees, melk, granen en planten. Van tevoren hebben we via een formulier moeten verklaren dat we geen van deze producten bij ons hebben. De laadruimte van de bus is verzegeld, dit bespaart veel tijd, de bagage kan gewoon in de bus blijven. Iedereen moet wel zelf een stempel in zijn of haar paspoort laten zetten en vervolgens met de handbagage door de scan. Gelukkig gaat dit vrij snel. Wel grappig dat we bij vertrek 2 croissantjes krijgen en later nog een sandwich met ham en kaas, dat mag dan zeker wel, vreemd hè.

De bus is aan de voorkant voorzien van een geraamte met gaas ertussen, dit voorkomt dat stenen de ruit beschadigen. Aangezien een groot gedeelte van de weg niet geasfalteerd is, is dit geen overbodige luxe. Het aantal auto's dat hier met schade rondrijdt, is erg groot. Van APK hebben ze hier nog nooit gehoord, er zijn auto's waarvan je je afvraagt hoe het mogelijk is dat ze nog rijden.

Als we de grens achter ons hebben gelaten, rijden we door naar de veerboot voor een boottochtje van 25 minuten. Er gaat van alles mee op de boot ook een vrachtwagen geladen met schapen! Nog een stukje verder komen we weer bij de grens aan. Opnieuw moeten we onze paspoorten inleveren. De buschauffeur regelt dat we zowel een exit stempel van Chili als een nieuwe stempel van Argentinië krijgen. Onze paspoorten bevatten nu al een hele verzameling Chileense en Argentijnse stempels.

Na 8,5 uur zit onze eerste etappe erop, we zijn gearriveerd in Rio Gallegos. Hier moeten we 5 uur overbruggen voordat de tweede etappe, de nachtbus, vertrekt. Bij het instappen van de bus krijgen we een etenspakketje met een sandwich en een appel en kunnen we in de bus zelf koffie en thee pakken. Kort na vertrek moeten we stoppen bij een politiepost en moeten alle inzittenden van de bus hun identiteitsbewijs laten zien. Een persoon krijgt een aantekening in zijn paspoort omdat zijn gegevens schijnbaar niet correct zijn. De rest van de busrit maken we niet bewust mee. Het is een luxe bus, semi cama, dit betekent dat we vrij ver onderuit kunnen zitten. We hebben dan ook heerlijk liggen slapen. Vlak voor aankomst in Caleta Olivia worden we wakker. De tweede eappe hebben we achter de rug. De derde busreis begint een uurtje later. Ook deze reis brengen we slapend door. Na in totaal 21,5 uur in de bus gezeten te hebben, bereiken we Puerto Deseado.

Puerto Deseado hebben we in de route opgenomen omdat hier een kolonie van rotspinguïns zit, weer een andere soort pinguïn. Deze pinguïnsoort is kleiner dan de Magellanic pinguïn maar is kleurrijker. Pinguïns komen slechts om twee redenen aan land dat is om eieren te leggen en uit te broeden en wanneer ze in de rui zijn. Op dit moment zijn ze in de rui. Sommige pinguïns zijn nog erg dik. Zij hebben zich volgegeten en wachten totdat ze hun verenpracht gaan inruilen voor een nieuwe. Andere pinguïns zijn al volop in de rui terwijl er ook al pinguïns uit de rui zijn. Zo lang ze in de rui zijn, kunnen ze het water niet in om op zoek te gaan naar eten dus moeten ze uit hun reserves putten.

Er zitten niet alleen pinguïns op het eiland maar ook een grote kolonie mannetjes zeeleeuwen. De mannetjes leven apart van de vrouwtjes, de mannetjes gaan alleen op bezoek tijdens de paartijd. Mannetjes van jong tot oud leven vreedzaam samen. We hebben ze eerder geroken dan gezien, wat kunnen deze beesten stinken! Ze zijn erg schuchter wanneer we ze te dicht naderen of wanneer ze schrikken omdat iemand plotseling opstaat, vluchten ze het water in. Toch kunnen we ze goed bekijken, wat een logge indrukwekkende beesten.

Naast de pinguïns en zeeleeuwen zijn ook de vogelsoorten goed vertegenwoordigd, er zijn vele meeuwen, roofmeeuwen, aalscholvers, scholeksters en nog meer vogels waarvan wij de namen niet weten.