RM2012.reismee.nl

Reserva Nacional Altos de Lircay, Talca

Bedankt voor al jullie reacties, blijf ze vooral sturen, we vinden het erg leuk om ook van jullie te horen!

Per bus zijn we van Santiago naar Talca gereisd waar we net onze aansluiting gemist hebben naar Vilches Alto. Een park dat wat verder achteraf ligt en daarom niet zo frequent wordt aangedaan door een lijnbus. Grappig hoe behulpzaam de mensen op het busstation zijn, een man had zich over ons ontfermd, hij ging navragen wanneer de volgende bus zou vertrekken en vanaf welk ‘perron'. Hij vond het wel leuk om een babbeltje te maken. Ons Spaans moet nog wat gesmeerd worden, maar meestal wordt het al gewaardeerd wanneer je de moeite doet om iets te vragen in het Spaans.

Drie uur hebben we doorgebracht op het busstation en dus drie uur lang mensen kijken, is weer eens wat anders als op een terrasje. Een gammele bus bracht ons vervolgens naar Vilches Alto. Vanaf de ingang van het park hadden we nog een wandeling van twee kilometer voor de boeg in een brandende zon. Na toch wel te hebben afgezien kwam gelukkig aan deze wandeling een eind op een geweldige camping. De camping was in geen enkel opzicht te vergelijken met een Europese camping. Tussen de bomen hadden we heel veel privacy. Een eigen watervoorziening, elektriciteit (we kregen zelfs een gloeilamp), een houten picknick tafel (wel zo handig want een paar stoelen en een tafel konden we echt niet meer in onze rugzak krijgen) en een plaats om te kunnen koken (zie filmpje).

Een flinke verkoudheid en weinig slaap (het lukte gewoon niet om in slaap te vallen) zijn niet de beste ingrediënten om aan een 10 uur durende wandeling te beginnen maar ja, we zijn toch maar op pad gegaan. 's Ochtends liepen we onder de bomen en dus lekker in de schaduw. Doordat we veel van onze bagage in de tent konden laten liggen, waren we niet zwaar bepakt alleen het water bracht nog wat kilootjes met zich mee. Onderweg was weinig gelegenheid om water te tappen dus gingen aardig wat litertjes mee. Helaas viel het uitzicht op de top van de wandeling een beetje tegen omdat het heiig was maar je kon wel ver kijken, prachtig besneeuwde bergtoppen en hier en daar een roofvogel. Na de top moesten we flink dalen met de zon op onze bol. Ondanks de hitte lagen op stukken van de wandeling nog bergen sneeuwresten. Waar de sneeuw gesmolten was, waren groene weiden ontstaan met prachtige bloemen.

Terug op de camping waren we allebei uitgeblust. We lagen al vroeg in ons tentje en we hebben het niet eens meer donker zien worden (het is hier donker rond 21:30 uur).

Na een lange nachtrust hebben we ons uitgeschreven uit het register (als je een park bezoekt, moet je je registeren, zodat de parkwachters weten wie en hoeveel mensen er in het park zijn. Mocht er wat gebeuren, weten ze dus ook wie ze moeten waarschuwen) en zijn we naar de bushalte gelopen. Vlak voordat we bij de bushalte aankwamen, sprak een agente uit een langsrijdend politiebusje ons aan. Ze bood ons een lift aan naar San Clemente van waaruit we dan vervolgens een bus terug naar Talca konden nemen. Dit aanbod hebben we uiteraard graag aangenomen. We maken er al bijna een gewoonte van, toen we in Guatemala waren, een paar jaar geleden, kregen we ook al een lift in een politiebusje! De agent achter het stuur moest waarschijnlijk op tijd thuis zijn voor de lunch, hij trapte de gaspedaal behoorlijk in en dat op een zandweg. Maar je hoort ons niet klagen, we waren in no time in Talca.

In Talca is nog steeds goed zichtbaar dat er een kleine twee jaar geleden, februari 2010, een zeer zware aardbeving heeft plaatsgevonden met meerdere naschokken. Een aantal gebouwen staat op instorten en zijn afgezet met hekken.

We hebben ons voorgenomen om ons aan te passen aan de gewoontes van de lokale bevolking en dus hebben we de lokale specialiteit gegeten. Nou moeten jullie niet meteen denken dat het om een of ander exotisch gerecht gaat, de lokale bevolking is hier gewoon dol op hotdogs en dan met name de Italiaanse. Waarom het een Italiaanse hotdog is, hebben we niet kunnen achterhalen maar het verschil met een gewone hotdog is dat er avocado tussen het broodje zit. Het was best lekker en weer eens wat anders.

Reacties

Reacties

Rob. Susanne en Lisa

we hebben jullie gevolgd op google-maps jeetje wat een ruig gebied ! tip: maak de foto met een van jullie erop dan hebben we een idee van grootte en hoogte...was wat moeilijk te zien op deze 2 foto's, en dan zien we jullie ook nog eens... met of zonder rode neus (vd verkoudheid ;-))
liefs van ons xxx

Jan en Ira

het is zo onwijs leuk om jullie voetstappen te volgen! Gezellig filmpje, heerlijk hoor die vrijheid weer, er gaat niets boven dat! Wat een geweldig mooi gebied is dat waar jullie doorheen trekken, al die nieuwe indrukken mogen weer allemaal in jullie rugzak. Het ziet er allemaal lekker relaxed uit. Hebben gisteren toevallig gekeken naar een mini-reportage van Yann Arthus-Bertrand en moesten meteen aan jullie denken. Nou luitjes, graag tot horens en blijf die leuke filmpjes inzenden ;-) Groetjes, Jan en Ira

Marcel Dannenberg

Hey Rob en Mieke,

Leuk om zo te volgen waar julie zitten. Ennuh Rob....het filmen ziet er goed uit met het juiste commentaar. Ben maar blij dat het geen GV camera is ;-), dan had je pas wat mee te sjouwen.


Tot lees

Gr Marcel Dannenberg

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!