Vanuit Talca zijn we verder naar het zuiden afgereisd naar Temuco, geen toeristische plaats maar wel een mooie tussenstop om een te lange reisdag te voorkomen. We merkten meteen dat het er niet toeristisch was want veel hotels waren er niet. Uiteraard hebben we er wel een gevonden waar we met flink afdingen een goede prijs hebben kunnen regelen. Waarschijnlijk waren de uitbaters blij met gasten want we hebben nog een tijdje gezellig kunnen babbelen.

Temuco is een wat grotere plaats met een gezellige bedrijvigheid. In een restaurantje werden de serveersters bij ons weggestuurd, de baas zelf wilde ons de menukaart uitleggen en de bestelling opnemen toch wel grappig, we voelden ons wel een beetje speciaal.

Vanuit Temuco was het nog 1,5 uur naar Villarrica waar we onze tent hebben opgezet op een lokale camping. Voor het eerst ook een caravan gezien, deze zijn niet zo populair als in Europa. Mensen houden het toch liever bij een tent. Vanuit Villarrica was het niet mogelijk om de vulkaan te beklimmen dus besloten we de volgende dag verder te reizen naar Pucon. De dag begon bewolkt en later op de dag is het flink gaan regenen. Het Nederlandse weer heeft ook de volgende dag nog aangehouden waardoor we een beetje aan een hostel gekluisterd waren.

Na 1,5 dag weinig uitvoeren, was het toch weer tijd voor wat actie. We hebben mountain bikes gehuurd om wat meer van de omgeving te kunnen zien. Het bleef af en toe motregenen maar dat was wel vol te houden. We hebben in totaal zo'n 55 km gefietst, eerst naar mooie watervallen en daarna naar een groot meer, Lago Caburgua. De eerste helft was voornamelijk een zandpad waar we constant moesten klimmen. Ondanks dat er veel versnellingen op de fiets zaten, hebben we toch geregeld de fiets aan de hand moeten nemen. De watervallen, Ojos del Caburgua, werden druk bezocht door lokale toeristen, het was er gezellig druk. 5 km verderop lag het meer. Bij aankomst zagen we slechts een paar honderd meter van het meer maar na verloop van tijd kwam de zon door en trok de mist op zodat de overkant met de vele bergtoppen zichtbaar werd. De route terug was over een geasfalteerde weg en dan voornamelijk bergafwaarts waardoor we redelijk snel terug in Pucon waren.

In Pucon moesten we bergschoenen gaan passen voor de volgende dag. Het weer zou goed genoeg zijn om de vulkaan te beklimmen. Omdat het de voorgaande dagen slecht weer was, zou de groep voor woensdag groot zijn, 12 toeristen en 4 gidsen.

Een korte nachtrust, om 5.15 uur ging de wekker. 6.30 uur moesten we ons melden bij de trekking company. De distributie was al gaande, we kregen van alles om aan te trekken: een lange broek over onze eigen broek, camaches om te voorkomen dat er sneeuw of zand in de schoenen komt. De gidsen deden bij iedereen de camaches om dus kostte aardig wat tijd. Vervolgens kregen we een jas, een sjaal, handschoenen, een helm, een rugzak, een pikhouweel, crampons, en eventueel een zonnebril. Nadat iedereen bepakt en bezakt was, reden we met een minibusje naar het Parque Nacional Villarrica (zie foto's en filmpje).

De eerste etappe van de beklimming was een wandeling over los lavagesteente met een prachtig uitzicht. Het was de eerste keer dat we de vulkaan in zijn geheel konden zien. Voor het grootste gedeelte is de vulkaan bedekt met sneeuw en aan de top zagen we pluimpjes gas uit de vulkaankrater komen, geweldig om zo mee te maken.

Aan de sneeuwrand van de vulkaan deden de gidsen bij iedereen de crampons onder en kregen we een spoedcursus met crampons lopen en de pikhouweel gebruiken. Nooit geweten dat je zo stevig in de sneeuw staat wanneer je crampons draagt. De eerste etappe was loodzwaar maar over sneeuw lopen was relatief eenvoudig. Een prachtig blauwe lucht, we dachten dat we het getroffen hadden, niets was minder waar. De eerste groepen kwamen al naar beneden, er was zo veel wind dat het onverantwoord zou zijn om verder naar boven te klimmen. Niet het stijgen was het probleem maar de afdaling. Het grote plateau iets over de helft was daarnaast veranderd in een spiegel. De gidsen konden het risico niet nemen om verder te gaan. We hebben dus slechts iets meer dan de helft van de vulkaan kunnen beklimmen. Jammer dat we de top niet gehaald hebben door de hevige wind. De uitzichten die we toch mooi hebben meegepakt waren al zeer de moeite waard, de top zou gigantisch zijn geweest. Maar we mogen niet klagen, de dagen ervoor zijn ze niet eens omhoog gegaan.

Morgen verlaten we Pucon en gaan we naar Parque Nacional Puyehue, kijken of we daar een mooie trekking kunnen gaan maken.