RM2012.reismee.nl

Noordwest Argentinie

We pakken dezelfde grensovergang vanuit Brazilië naar Paraguay als op de heenreis en reizen vervolgens dwars door het land naar de hoofdstad Asuncion. Net als in Montevideo in Uruguay zijn er een paar grote moderne shopping malls. De stad zelf heeft de toerist niet veel te bieden afgezien van het Pantheon waar het graf van de onbekende soldaat is en wat statige gebouwen. Om een goede indruk te krijgen van de stad hebben we uren rondgelopen. Ook was het tijd om een stuk van ons haar af te laten halen. Voor omgerekend € 6,- zijn we met zijn tweetjes naar de kapper geweest, waar kan dat tegenwoordig nog!

Opvallend is dat ze in Paraguay de mate met koud water drinken. Hier lopen ze rond met thermoskannen die het water koel moeten houden terwijl in Argentinië en Uruguay men rondliep met warm water in de thermoskannen.

Na twee dagen hebben we het wel gezien, de drukte, de vieze bussen en de hitte (33 graden met een zeer hoge luchtvochtigheid) reizen we opnieuw naar Argentinië. Deze keer steken we niet met zijn tweetjes de grens over maar reizen we per bus. Dit betekent dat de grensformaliteiten veel langer duren. We staan wel een uur aan de grens voordat iedereen zijn stempels heeft gekregen en de bagage door de scan is. Argentinië heeft door het gehele land politieposten. Normaalgesproken stellen ze weinig voor maar een uur na de grensovergang moet de bus stoppen en wordt deze grondig geïnspecteerd. Als enige wordt een van onze rugzakken eruit gehaald en moeten we laten zien wat we bij ons hebben. Ik heb nog even met de agenten gebabbeld, ze waren erg aardig maar het is natuurlijk nooit fijn dat we onze spullen moeten uitpakken. Na 15 minuten kunnen we gelukkig weer doorrijden. De bustrip heeft er zo lang over gedaan dat we de aansluiting in Resistencia naar Tucuman missen. De volgende bus gaat de volgende ochtend, we besluiten dan ook maar om een nachtje op het busstation door te brengen. Echt stil wordt het er niet, de hele nacht door arriveren en vertrekken er bussen. Af en toe dutten we wat maar de meeste tijd blijven we toch wel wakker. Zodra we uiteindelijk in de bus zitten en we een ontbijtje genuttigd hebben (zit bij de busreis inbegrepen), vallen we als een blok in slaap. Aangezien dit een busreis van 12 uur is, kunnen we onze slaap ruimschoots inhalen.

Tucuman geeft ons meteen bij aankomst al een goed gevoel, er hangt een goede sfeer misschien wel een beetje Europees met de diverse terrasjes. De mensen zijn er vriendelijk en behulpzaam. We worden overal met een lach geholpen. Bij een afhaalrestaurantje in de rij raken we aan de praat met een man die net zijn bestelling heeft doorgegeven. Hij vertelt ons dat de kip empanadas (een soort gevulde broodjes) de beste keus zijn. We bedanken hem voor de tip en zeggen hem dat we die zullen bestellen. Voordat we het weten heeft hij ze voor ons besteld en ook nog betaald!

Markten blijven ons altijd boeien, ook in Tucuman nemen we er een kijkje. De beesten hangen ook hier aan haken voor de verkoop. We vragen ons telkens weer af wie er nou een varkenskop koopt of een mega groot karkas.

Vanuit Tucuman reizen we naar Tafi del Valle, tegen de Andes aan gelegen. Onderweg wordt op veel plaatsen aan de weg gewerkt. Op een stuk op onze route moeten we de bus verlaten, 50 meter lopen en vervolgens weer instappen in dezelfde bus en doorrijden. De bus moet langs een ravijn, misschien zijn ze bang dat de weg het gewicht van de passagiers niet houdt of ze willen het risico niet lopen dat iedereen mee de afgrond in duikelt als het fout gaat. Het is in ieder geval opmerkelijk.

We komen weer in een berglandschap waar 's nachts de temperatuur flink daalt tot iets boven het vriespunt terwijl het overdag rond de 25 graden is. Vanuit Tafi del Valle pakken we de bus naar een planetarium. Daar aangekomen blijkt dat ze de eerst komende avonden volgeboekt zijn, echt balen we hadden ons erop verheugd de Melkweg van wat dichterbij te kunnen bekijken. Een vervelende bijkomstigheid is dat de volgende bus langs het planetarium een paar uur op zich laat wachten. Er zit niets anders op dan de rugzakken maar weer op onze rug te hangen en 8 kilometer naar het volgende dorp, Amaicha del Valle, te lopen. Gelukkig is het naar beneden lopen in een landschap vol met enorme cactussen.

Onze volgende stop is Cafayate voornamelijk bekend om de wijnen die er vandaan komen en het kleurrijke landschap in de directe omgeving van het plaatsje. We willen het liefste de bodega Finca Quara bezoeken waar we thuis wel eens wijn van gedronken hebben maar helaas is deze niet open voor bezoekers. We pakken daarom een andere bodega en wel Etchart. We worden er hartelijk ontvangen en krijgen samen met een ander stel een korte uitleg met video over de wijn die bij deze bodega vandaan komt. Het belangrijkste is echter het proeven van de verschillende wijntjes. We krijgen er vier voorgeschoteld, 2 witte wijn, een rosé en een rode wijn. De droge witte en de rode wijn zijn onze favoriet. Natuurlijk een wijntje meegenomen voor bij ons eten 's avonds.

In de vallei is het tevens mogelijk om een geitenboerderij te bezoeken waar geitenkaas geproduceerd wordt. Daar gaan we ook even een kijkje nemen. We krijgen een privétour langs de geiten die overigens gevoerd worden met de gedroogde velletjes van de druiven. Daarna mogen we verschillende kaasjes proeven, ook maken ze er dulce de leche van de geitenmelk. Dulce de leche, karamelpasta, is in Nederland ook te koop maar is lang niet zo populair als hier in Argentinië. Ze zijn er hier dol op en van geitenmelk is de crème veel zachter, veel lekkerder. We houden het echter bij de kaas, we nemen een heerlijk stukje mee voor de lunch.

Tegen het einde van de middag rijden we de vallei in om de kleurrijke bergen in de vallei te bewonderen. Rond dit tijdstip zijn de bergen het mooist en het licht het beste voor foto's. De bergen zijn door erosie uitgesleten en bevatten vele verschillende mineralen zoals koper, ijzer en sulfide waardoor het landschap een waar palet van kleuren heeft, erg indrukwekkend.

Vanuit Cafayate reizen we vervolgens door naar Salta waar het weer meer richting de herfst gaat, miezerige regenbuitjes bij 16 graden.

Reacties

Reacties

Richard

Wat een werk iedere keer die updates! Ik moet ook maar es die kant op...

Mieke Bosch

Jammer dat je niet bij Quara terecht kon maar de andere wijntjes zullen ook wel smaken, groetjes van de wijnboerin.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!